Tuesday, December 30, 2008

Christmas presents (...continued)


The second precious present from the
feestdagen was actually a Christmas present from Carla: Haruki Murakami's 2002 novel, 海辺のカフカ or Umibe no Kafuka (Tranlated to English as: Kafka on the Shore, although a direct translation, 'Kafka's Coast', should be as appropriate).

Wiki notes that John Updike described this novel as a "real page-turner, as well as an insistently metaphysical mind-bender." I agree, I started it just because it was nearby when sitting in Carla's living room in Brabant, and since then I have been struggling to let myself concentrate on work. Hopeless... So I submit myself to this novel before I go back to work. I also find the book much less unsettling than Murakami's previous novel I read, 世界の終りとハードボイルド・ワンダーランド (Hard-Boiled Wonderland and the End of the World).

The plot (as Wiki supplied) is as follows, although it doesn't do justice to the style:

Comprising two distinct but interrelated plots, the narrative runs back and forth between the two, taking up each plotline in alternating chapters.

The odd chapters tell the 15 year old Kafka's story as he runs away from his father's house to escape an Oedipal curse and to embark upon a quest to find his mother and sister. After a series of adventures, he finds shelter in a quiet, private library in Takamatsu, run by the distant and aloof Miss Saeki and the androgynous Oshima. There he spends his days reading the unabridged Richard Francis Burton translation of A Thousand and One Nights and the collected works of Natsume Sōseki until the police begin inquiring after him in connection with a brutal murder.

The even chapters tell Nakata's story. Due to his uncanny abilities, he has found part-time work in his old age as a finder of lost cats. The case of one particular lost cat puts him on a path that ultimately takes him far away from his home, ending up on the road for the first time in his life. He befriends a truck-driver named Hoshino. Hoshino takes him on as a passenger in his truck and soon becomes very attached to the old man.

Nakata and Kafka are on a collision course throughout the novel, but their convergence takes place as much on a metaphysical plane as it does in reality and, in fact, that can be said of the novel itself. Due to the Oedipal theme running through much of the novel, Kafka on the Shore has been called a modern Greek tragedy.

The style is amazing (and amazingly Murakami, if I may say so after reading only two of his novels... Well... Wiki agrees that it is his typical blend):
Kafka on the Shore demonstrates Murakami's typical blend of popular culture, quotidian detail, magical realism, suspense, humor, an involved and at times confusing plot, and potent sexuality.
Murakami also has a magnificient website, which I suggest you visit after first getting to know his world/work a little. (If you already do, click right here...)

Monday, December 29, 2008

Peace. Now!

sign the petition by avaaz.org for peace talks in the middle east...

Petition to the UN Security Council, the European Union, the Arab League and the USA:
We urge you to act immediately to ensure a comprehensive ceasefire in the Gaza Strip, to protect civilians on all sides, and to address the growing humanitarian crisis. Only through robust international action and oversight can the bloodshed be stopped, the Gaza crossings safely re-opened and real progress made toward a wider peace in 2009.


Sunday, December 28, 2008

Van alles wa nog nie te laat is, misschien...

My short Christmas trip to Brabant (via Oud-Beijerland) was full of beautiful presents, and I thought starting with them would be a proper way to commemorate the feestdagen. One of the most impressive things about going to Brabant for Christmas is the opening up of a new, different world to me. I am grateful to Eric and the bigger family that allowed that to happen. I sometimes feel I hardly have the right to be in this delicate world of wonders in which they so comfortably move in, owning it, appropriating it, without even realising how chuck full of things-long-gone-by it is... Neither do they realise the power, importance, and beauty of what they have. I feel it is better that way; one cannot protect certain things, but can only keep them, love them, and have them as a part of one's life...

One of those presents was folk music in Brabants, Gerard van Maasakkers in particular. Even I heard of Hee goade mee before, but I didn't expect to come across anything more familiar than that. Well, I was wrong. Although my fave song in the 3 Lp's compilation is still Marieken, I found out about this other song, Bloemen zijn rood, which in fact is a translation of an earlier folk song by Harry Chapin, titled Flowers are green.

The idea for this song came to Chapin when his secretary told him about her son who brought his report card home from school one day. The teacher had written a note in the card saying: "Your son is marching to the beat of a different drummer, but don't worry we will soon have him joining the parade by the end of the term."
The story in the song makes me think of a favourite quote by Henry David Thoreau

"If a man does not keep pace with his companions, perhaps it is because he hears a different drummer. Let him step to the music which he hears, however measured or far away."

The lyrics are below, but here is a video that also tells the story (and a link to a nice cover from another band):

Flowers are Red
by Harry Chapin

The little boy went first day of school
He got some crayons and started to draw
He put colors all over the paper
For colors was what he saw
And the teacher said.. What you doin' young man
I'm paintin' flowers he said
She said... It's not the time for art young man
And anyway flowers are green and red
There's a time for everything young man
And a way it should be done
You've got to show concern for everyone else
For you're not the only one

And she said...
Flowers are red young man
Green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than they way they always have been seen

But the little boy said...
There are so many colors in the rainbow
So many colors in the morning sun
So many colors in the flower and I see every one

Well the teacher said.. You're sassy
There's ways that things should be
And you'll paint flowers the way they are
So repeat after me.....

And she said...
Flowers are red young man
Green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than they way they always have been seen

But the little boy said...
There are so many colors in the rainbow
So many colors in the morning sun
So many colors in the flower and I see every one

The teacher put him in a corner
She said.. It's for your own good..
And you won't come out 'til you get it right
And are responding like you should
Well finally he got lonely
Frightened thoughts filled his head
And he went up to the teacher
And this is what he said.. and he said

Flowers are red, green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen

Time went by like it always does
And they moved to another town
And the little boy went to another school
And this is what he found
The teacher there was smilin'
She said...Painting should be fun
And there are so many colors in a flower
So let's use every one

But that little boy painted flowers
In neat rows of green and red
And when the teacher asked him why
This is what he said.. and he said

Flowers are red, green leaves are green
There's no need to see flowers any other way
Than the way they always have been seen.

HASANKEYF'I YASATMA GIRISIMI'nden

BASINA VE KAMUOYUNA

Cevre ve Orman Bakani Veysel Eroglu’nun Ilisu Barajina karsi cikanlar boluculerdir yonundeki ve Hasankeyf antik kenti ile ilgili aciklamasini siddetle kiniyoruz.

Veysel Eroglu’nun iddia ettigi gibi Ilisu Projesi ne denize nazir yeni bir Hasankeyf yaratacak ne de tarih korunarak muhtesem bir kent kurulacak. Bu aciklamalar tamamen gercek disi ve goz boyamadan ibarettir. Bir defa yuzlerce eserin oldugu Dicle nehri ve dogayla bir butunluk arz eden Hasankeyf’deki kulturel miras 12 eserin tasinmasiyla kurtarilamaz. Bunun yaninda teknik olarak tasinmasi mumkun olmayan Hasankeyf’in tek kurtulus yolu Ilisu Barajinin durdurulmasidir.

Yeni kurulmak istenilen kent Hasankeyf’e halkin tasinmasi cok suphelidir. Hasankeyf’liler bugun gecerli olan yeniden yerlesim yasalarindan dolayi bu yeni yerlesim alanlarina tasindiklari durumunda borclanacaklar, bundan dolayi da Batman gibi buyuk kentlere gidecekler. Boylece Veysel Eroglu ve hukumeti hayalet bir sehir kuracak. Yine Hasankeyf’liler her sabah kalkip kendi mezarlarin su altinda kaldigini gormek istememekteler. Hasankeyf’liler surdurebilir kalkinma politikasi cercevesinde kulturel turizmin ve yerel dinamiklerin gelistirilmesini talep etmekteler. Planlanan golun ayrica su kalitesi eksik atik su aritma tesisleri ve hizla gelistirilen sulama sonucu cok dusuk seviyede olacak; bu da Firat nehri bolgesinde oldugu gibi tifo ve malaria gibi hastaliklarin yayginlasmasini beraberinde getirecektir.

Veysel Eroglu gibi devletin en ust duzey makamlarini isgal edenler, kulturel miras, ekoloji ve sosyal yapimiz acisindan yikim ve kayiptan baska bir sey getirmeyecek Ilisu projesine karsi cikanlari ‘bolucu’ ilan edilmeleri, bu konusmayi yapanlarin konumlarina yakismayan, talihsiz aciklamalar olarak degerlendirmekteyiz. Bolgemizde, tum Turkiye de ve yurt disinda Hasankeyf in ve Dicle Vadisi’nin sular altinda kalmasini istemeyen tarih, doga ve sosyal kalkinma bilincine sahip her renkten insanlar, koyluler, kentliler, sivil toplum kuruluslari, meslek odalari kuruluslari, aydinlar, yazarlar, sanatcilar, akademisyenler, uzmanlar cesitli faaliyetler yurutmektedir. Etkilenen insanlarin % 80’i ve tum Turkiye insanlarin en az yarisi Ilisu projesinin gerceklesmesini istememektedirler. Butun bu faaliyetleri yuruten insanlar ve halkin cogunlugu bolucu olarak mi degerlendiriliyor? Eger boluculugun tanimi insanlik tarihine sahne olmus tarihsel gecmisi bulunan, binlerce canli cesidine ev sahipligi yapan, topragimiza, gecmisimize ve dolayisiyla yarinlarimiza (Cocuklarimizdan devir aldigimiz tarihimize) gelecegimize sahip cikmak ise biz bu tanimi gocunmadan kabul ediyoruz.

Kendileriyle ayni fikirde olmayanlara saldirgan bir tutum sergileyen Cevre ve Orman bakaninin ve onun dedigine gore ayni dusunen Basbakan R. Tayip Erdogan in ve bazi kose yazarlarinin; Ilisu Baraji’nin bilimsel verilere dayanmadan yapilmasina karsi cikanlara “bolucu” gibi ifadeleri kullanmalarindan dolayi, tarihini, dogasini, kulturunu ve insanini seven bu tarih ve doga sevdalilarindan ozur dilemesini bekliyoruz.

HASANKEYF I YASATMA GIRISIMI

Iletisim: Diren Ozkan: 0535 897 76 66 Ipek Tasli: 0488 212 50 53 hasankeyfgirisimi@gmail.com

Friday, December 19, 2008

bulent hanim yolumuzu aydinlatiyor :)


18/12/2008, www.savaskarsitlari.org

‘Ben çocuk doğurmuş olsam askere göndermezdim’ dediği için halkı askerlikten soğutmakla yargılanan Bülent Ersoy’a mahkemeden iyi haber geldi!


İSTANBUL - Şarkıcı Bülent Ersoy, bir televizyon programında söylediği sözlerle "halkı askerlikten soğuttuğu" iddiasıyla 9 aydan 2,5 yıla kadar hapis istemiyle yargılandığı davada beraat etti.
Bakırköy 18. Asliye Ceza Mahkemesindeki duruşmaya, tutuksuz sanık Bülent Ersoy katılmadı. Müşteki Hayati Karataş ile taraf avukatları ise duruşmada hazır bulundu.
Duruşmada söz alan Karataş, Ersoy’un tutuklu olarak yargılanmasını ve cezalandırılmasını talep etti.
Esas hakkındaki mütalaasını veren Cumhuriyet Savcısı ise Ersoy’un jüri üyesi olarak bulunduğu bir programda, "Ben çocuk doğurmuş olsaydım askere göndermezdim" dediğini ve bu sözler nedeniyle hakkında "yayın yolu ile halkı askerlikten soğuttuğu" iddiasıyla dava açıldığını anımsattı.
Savcı, Ersoy’un sözlerinin düşünce özgürlüğü kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini belirterek, suçun unsurları oluşmadığı gerekçesiyle sanığın beraatını istedi.
Mahkeme de sanığın sözlerinin, "şahsi fikrin kişisel haklar yönünden özgürce açıklanması" niteliğinde olduğuna ve suç kastı taşımadığına karar vererek, Ersoy’un beraatına hükmetti.

ilgili diger yazilar: [1] , [2]

song of the day (yesil yesil yesil....)

Poem: Can Yücel
My fave version: Yeni Türkü

ikindiyin saat beşte
baş gardiyan Rıza başta
karalar bastı koğuşa
ikindiyin saat beşte

seyre durduk tantanayı
tutuklayıp sardunyayı
attılar dip kapalıya
ikindiyin saat beşte

dirlik düzenlik kurtulur
müdür koltuğa oturur
çiçek demire vurulur
ikindiyin saat beşte

yataklık etmiş ki zahar
suçu tevatür ve esrar
elbet bir kızıllığı var
ikindiyin saat beşte

canların gözleri yaşta
aklı idamlık yoldaşta
yeşil ölümle dalaşta
sabahleyin saat beşte

Thursday, December 18, 2008

Attacking Margaret Atwood: Are Limits to Growth Real

Rex Weyler

On October 24, in the Ottawa Citizen, columnist Dan Gardner attacked Canadian author Margaret Atwood for “slack, lazy writing” and mocked Maclean’s editor Ken Whyte for not grilling her more thoroughly or “fact checking” her environmental opinions.

Gardner refers to his target as “Margaret F***ing Atwood,” whose status as a “celebrity intellectual” protects her from the sort of tough editing that he endures whenever he submits a column. Canwest widely reprinted the attack, published a week later in the Vancouver Sun.

Margaret Atwood: There are important things not connected to money


What did Ms. Atwood say that so riled Mr. Gardner? First of all, she suggested in reference to the economic crisis that we need “fair regulations” and that there were important things in life “unconnected to money.” Worse, in the Maclean’s interview, she referred to the 1972 Limits to Growth report written by Harvard biophysicist Donella Meadows and her colleagues, the Club of Rome.

Gardner says, “If this were a writer of lesser stature, Mr. Whyte would have followed up with, ‘the 1972 report of the Club of Rome? You mean the one that said world supplies of zinc, gold, tin, copper, oil and natural gas would be completely gone by 1992? You mean that report?’”

The glitch regarding Mr. Gardner’s rigorously edited column is that the Club of Rome book says no such thing.


Irresponsible nonsense

Conventional growth economists and conservative pundits routinely ridicule The Limits to Growth, although few provide precise critique of the content. Within a week of its publication, in Newsweek magazine, Yale economist Henry C. Wallich, dismissed the book as “a piece of irresponsible nonsense.”

“There are no great limits to growth,” U.S. president Ronald Reagan declared in 1985, “when men and women are free to follow their dreams.” He added later, “because there are no limits of human intelligence, imagination, and wonder.”

This inspiring Reaganism serves as the official Neocon rebuff to any talk of environmental limits, paraphrased by Margaret Thatcher, two U.S. Bush administrations, and by the Harper government in Canada. Danish anti-environmentalist Bjorn Lomborg simplifies it: “Smartness will outweigh the extra resource use.” Dreams. Ideas. Smartness. These powers of human imagination will obliterate physics and biology.


Cassandra revisited

Last spring, as the world economy soared, The Wall Street Journal reported nagging commodity shortages in “New Limits to Growth Revive Malthusian Fears,” an essay referring to nineteenth century economist Thomas Malthus. Although the business journal documented the social impact of scarce energy, water, arable land, and critical resources worldwide, they hedged: “Now and then across the centuries, powerful voices have warned that human activity would overwhelm the earth’s resources. The Cassandras always proved wrong. Each time, there were new resources to discover, new technologies to propel growth.”

We might note, first, that the authors misread the Cassandra myth. In the Greek story, Apollo lusts after Cassandra, beautiful daughter of Trojan king Priam, and bestows upon her the gift of prophecy. However, she spurns the deity’s advances, so Apollo takes revenge with a curse that no one will believe her. This is not a tale of erroneous predictions, but rather blundering humanity ignoring the truth.

In addition to sleeping through the classics, certain economists may also have skipped calculus and natural science classes. High school biology students know that bacteria in a petri dish or fruit flies in a jar will grow until they exhaust available nutrients, and then perish. The same thing happened to humans on Easter Island. There are zero cases in nature of endless growth. None.

In real ecosystems, growth has only two futures: stability or collapse. “All growth after maturity,” explains Dr. Albert Bartlett, emeritus professor of physics at Colorado University, “is either obesity or cancer.” We live on a vast planet, whose bounty appears at times almost infinite, but human enterprise has reached the scale of the earth itself, and we now witness a big difference between dreams and physical stuff such as oil, trees, and fish. [...] after decades of denial that oil production would peak, The International Energy Agency announced that the world’s 800 largest oil fields are in “accelerating decline [and] current global trends in energy supply and consumption are patently unsustainable.” This announcement arrives now that the data prove irrefutable, but geologists warned in the 1950s that we should plan ahead for the oil decline. Malthus alerted humanity of such things two centuries ago, and The Limits of Growth made similar calculations three decades ago.


What "Limits" really said

In his attack on Ms. Atwood, Gardner apparently borrows a critique of Limits from Ronald Bailey’s Eco-Scam: The False Prophets of Ecological Apocalypse, a diatribe full of similar errors and omissions.

Bailey says, “In 1972, The Limits to Growth predicted that at exponential growth rates, the world would run out of gold by 1981, mercury by 1985, tin by 1987, zinc by 1990, petroleum by 1992, and copper, lead, and natural gas by 1993.”

Many skeptics have repeated Bailey’s rendering as if this is true, but Limits to Growth makes no such prediction. Rather, the authors provide a table (p. 56 in my edition) in which they display three columns of numbers to explain potential depletion rates of known or presumed commodity reserves:

1. A static index, showing how long known reserves would last at 1972 rates of consumption.

2. An exponential index, showing depletion at increasing consumption rates.

3. An optimistic index, allowing for future resource discoveries and new mining technologies.

Bailey and Gardner cherry-pick the middle column, the fastest possible depletion, and then misrepresents this as a “prediction” which it clearly is not. I wrote to Mr. Gardner, asking him to explain his conclusion, and he confirms, yes, he used this table and believes he is being “reasonable.”

It is hard to imagine how selecting the extreme scenario among several, presented as data, and calling this scenario a “prediction” is reasonable. Such a conclusion remains particularly puzzling since the Limits authors carefully explain that the data are not predictions and “resource availability … will be determined by factors much more complicated than can be expressed by either the simple static reserve index or the exponential reserve index … [to] account for the many interrelationships among such factors as varying grades of ore, production costs, new mining technology, the elasticity of consumer demand, and substitution of other resources.”

Jean-Marc Jancovici, environmental consultant to the French global warming study, Mission Interministérielle de l’Effet de Serre, refers to Limits to Growth and the IPCC report on climate change as “documents that 99% of the people that quote them never read" [...]

For his column, Gardner uses the phrase “slack and lazy” five times to describe Ms. Atwood’s journalism. Finally, he ridicules her for suggesting that some day “Things unconnected with money will be valued more – friends, family, a walk in the woods.” This notion echoes a principle articulated in 1979 by Norwegian ecologist Arne Naess as, “Richer ends, simpler means.” Authentic qualities of life – reading to your child, walking in the woods – have little to do with money and economic growth. Ms. Atwood makes a valid and important point: We might indeed achieve happy lives with less stuff.


Cassandra, remember, really did see the future. The fools around her brought down Troy.


===================

Here is a discussion about this essay on Tyee.ca

Mr. Gardner’s original column attacking Ms. Atwood

"A Matter of Life and Debt," M. Atwood, NY Times


Wednesday, December 17, 2008

Kendi adımıza verdiğimiz imzalar vicdanımızın sesidir...

BİA Haber Merkezi - İstanbul

17 Aralık 2008, Çarşamba

Özür Diliyorum kampanyasının ilk imzacıları Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın sözlerine yanıt verdi. Erdoğan'ın özür dilememesine şaşırmadıklarını söyleyen imzacılar "Kendi adımıza verdiğimiz imzalar vicdanımızın sesidir" diyorlar.

Haber yayına hazırlandığı sırada, kampanyadaki toplam imza sayısı 11 bin 350'yi geçmişti.

Kampanyayı mantıksız bulan Erdoğan bugün "Suç işleyen özür diler, bizim böyle sorunumuz yok, kabul etmiyorum, desteklemiyorum" demişti.

Ağaoğlu: Başbakan bunları değil, Dink'i öldüren zihniyeti konuşsun

Yazar Adalet Ağaoğlu "Burada ifade edilen duyduğumuz mahcubiyettir. Erdoğan bu cümleleri kurmak yerine Hrant Dink'in neden öldüğü hakkında konuşsun" dedi.

"Irkçılık, Türkçülük hala sürmekte. Dink bugün aynı nedenle, hem de bile bile öldürüldüğüne göre kurulacak cümleler bunlar değil. Kampanya Osmanlı'dan bugüne süren bu zihniyet nedeniyle duyduğumuz mahcubiyetin ifadesi."

Aslım: Erdoğan'ınki ergen davranışı

Müzisyen Aylin Aslım Başbakan'ın söyleminini tipik bir ergen söylemi olduğunu söylüyor.

"İşine geldiğinde 800 yıllık mirası sahiplenip işine gelmediğinde ben yapmadım demek tipik bir ergen davranışı ne kadar mantıklıysa bu kampanyayla ilgili söyledikleri de o kadar mantıklı."

Bora: Görmezden geldiğimiz için özür diliyoruz

"Suç illa eylemle olmaz" diyen Aksu Bora "Burada suçtan dolayı özür dilemiyoruz" diyor.

"Göz yummaktan, görmezden gelmiş, unutmuş olmaktan dolayı özür diliyoruz."

Kardaş: Kampanya geçmişle yüzleşmemizin yolunu açacak

"Başbakan'ın bu açıklamasına katılmıyorum. Bu bir vicdan meselesidir. İnsanlar bunu vicdanlarında tartarak özür diliyorlar. Bu Türkiye'nin elini de rahatlatır. Geçmişle yüzleşememe sorununa katkı sunacağını bu ülkeye bir kapı açacağını düşünüyorum."

Contepe: Başbakan'ın ideolojisi belli, tavrı normal

"Bizim zaten devletlerle işimiz yok. devlet başkanı özür dilemeyebilir. Hangi nasıl bir ideolojiye sahip olduklarını, yanlışlığı sürdürdüklerini de biliyoruz."

Yeşiller Partisi Eş Sözcüsü Bilge Contepe şöyle düşünüyor:

"Israrla özür dilemenin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Biz demokratik bir ülkede ve eşit şartlarda yaşamak istiyoruz. Çok çeşitli kültürlerle bir arada yaşayınca demokratik yapıya kavuşur. Ermeniler de bu toprakların asli unsurlarıdır. Bu yüzden onlara yapılmış bu zulme karşı halktan özür diliyorum."

Nesin: Başbakandan "da" özür diliyorum

Prof. Dr. Ayhan Aktar "Bu Başbakan'ın görüşüdür. Başka hiçbir söylemiyorum", Ali Nesin de "Sayın Başbakan'a verdiğim rahatsızlıktan dolayı da özür dilerim!"diyor.

Mansur: Bu tepki kampanyanın önemli olduğunun işareti

"Başbakan devletin başı, özür dilemiyorsa dilemiyordur. Biz kendi adımıza özür diliyoruz. Tüm imzacılar da kendi adına özür diliyor" diyen oyuncu Lale Mansur "Erdoğan'ın sözlerinin Ermeni sorununun nasıl bir tabu olduğunu gösterdiği" görüşünde.

"Bu tepkiler ne kadar doğru bir kampanya olduğunu, Ermeni sorunun ne kadar dokunulmayan, konuşulmayan, konuşulması istenmeyen bir konu olduğunu gösteriyor. Bu özrün ne Ermenistan'la, ne siyasetle, ne partilerle, ne siyasetçilerle alakası var. Burada yaşayan Ermenilerle ilgili. Bunu anlamakta bu kadar zorluk çekmeleri de konunun nasıl bir tabu olduğunu göstergesi."

Elçi: Şaşırmadım

"Türkiye'de Ermeni sorunuyla yüzleşmeden ülkenin başta Kürt sorunu olmak üzere hali hazırdaki sorunlarının çözüleceğini düşünmüyorum" diyen avukat Tahir Elçi "devletin bugüne kadar bu sorunla ilgili bir adım atmaya yanaşmadığını" ifade ediyor.

"Sayın Başbakan'ın bu tutumunu anlamak mümkün değil. Kendisi son iki yıldır bu konulardaki tutumuyla niyetini sergilemiştir. Vatandaşlarına 'beğenmiyorsanız çekin gidin' diyen bir başbakandan bu anlamda demokratik bir adım atmasını beklemiyorum. Şaşırmadım."(BÇ/TK)

Monday, December 15, 2008

QuOte oF tHE daY

Capitalism is the astounding belief that the most wickedest of men will do the most wickedest of things for the greatest good of everyone.

Ozur Diliyoruz...

Irkçılığa ve Milliyetçiliğe DurDe Girişimi tarafından düzenlenen "Özür diliyorum" kampanyasının web sitesi bugün itibariyle yayında. Artık imzalarınızı çevrimiçi olarak doğrudan bu siteye atabilirsiniz.

imza metni:
"1915'te Osmanlı Ermenileri'nin maruz kaldığı Büyük Felâket'e duyarsız kalınmasını, bunun inkâr edilmesini vicdanım kabul etmiyor.
Bu adaletsizliği reddediyor, kendi payıma Ermeni kardeşlerimin duygu ve acılarını paylaşıyor, onlardan özür diliyorum."
Katilmak icin tiklayin

Katilanlar

Saturday, December 13, 2008

Hasankeyf Kurtuluyor

12 Aralık 2008
Hasankeyf’i sular altında bırakacak olan Ilısu Barajı’na kredi veren ülkelerden Avusturya projeden desteğini çektiğini açıkladı. Avusturya Dışişleri Bakanı Michael Spindelegger, Avusturya ulusal televizyon kanalı ORF’nin ana haber bülteninde yaptığı açıklamada Türkiye’nin gerekli şartları yerine getirmemesi nedeni ile Ilısu Barajı Projesi’nden çekildiklerini açıkladı.

Almanya, Avusturya ve İsviçre’nin Ilısu Barajı için Türkiye’ye verdiği “kredi desteğini çekme ültimatomunun” süresi dolmadan Avusturya baraj projesinden desteğini çektiğini açıkladı.

Baraj karşıtı aktivistlerin önceki gün Ilısu Barajı’na kredi desteği veren Avusturyalı bankayı işgal etmesinin ardından ulusal televizyon kanalı ORF’nin ana haber bültenine katılan Dışişleri Bakanı Michael Spindelegger yaptığı açıklamada, Türkiye’nin 153 şartın hiçbirini yerine getirmediğini belirterek “Bir taraf şartları belirlediyse (150’den fazla şart belirlendi) ve bu şartlar yerine getirilmediyse proje finanse edilemez. Benim için Avusturya bu ortaklığa artık son vermiştir” dedi. Aynı programda baraja finans desteği veren Oesterreichische Kontrollbank’ın (OeKB) direktörü Rudolf Scholten de Türkiye’nin projenin şartlarını yerine getirmediğini kabul etti.

Doğa Derneği Kampanya Koordinatörü Erkut Ertürk de yaptığı açıklamada:“Bu Hasankeyf ve Dicle Vadisi’nin çok uzun zamandır beklediği bir haber. Bu karar kampanyamız açısından büyük bir dönüm noktası. Hasankeyfli’ler ile birlikte Doğa Derneği, Türkiye’nin Ilısu baraj projesini iptal ederek bu korkunç hatadan geri dönmesini ve Hasankeyf’in UNESCO’nun Dünya Miras Listesi'ne eklenmesini talep ediyor. Şimdi başta hükümet olmak üzere herkes bu tarihi mirasa ve doğal zenginliğe sahip çıkmalıdır. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan böyle bir kararla hem Türkiye’nin doğal ve tarihi mirasına sahip çıkmış, hem de alternatif bir kalkınma vizyonu ortaya koymuş olacaktır” dedi.

Doğa Derneği bir hafta önce belirlenen şartların ihlal edilerek, baraj inşaatının başladığını fotoğraflarla duyurmuştu.

Haber bültenindeki röportajı izlemek için:
http://ondemand. orf.at/news/ player.php? id=zib2&day= 2008-12-10